Mnogo je tajni u pričama Hiljadu i jedne noći, koje se odnose na dugu povijest postanka tog štiva, na prelazak iz njegovih usmenih u pisane forme, potom na prve uređene zbirke te na sama pitanja o njihovom mogućem autoru ili autorima, mjestima iskonskog začetka njihove fabule, epohe ili epoha širenja njihovih priča. Široke su kapije na koje slušatelji i čitatelji Hiljadu i jedne noći stupaju u prvu, potom u drugu, pa u treću… priču, zatim u prave “okeane priča”. Tajna Hiljadu i jedne noći iznova se oživljava u “novim geografijama” kroz koje se prevoditeljski pronosi slava ovoga djela. Bagdadu, Kairu i Damasku pridružili su se gradovi dalekog Istoka, ali i Zapada. Impozantan je broj prijevoda Hiljadu i jedne noći na mnoge jezike i tokom mnogih vremena. Baš kao što čovječanstvo neće prestati sanjati, ono jednako tako neće prestati kazivati priče. Tako će se tajne Hiljadu i jedne noći neprestano umnažati, širiti i preobražavati

Recenzija Muamer Spahić